Mijn auto & ik / Marjolijn

In Amsterdam midden op de trambaan pech hebben met je auto. Het is de nachtmerrie van menig autorijder. Marjolijn overkwam het, maar ze lacht er vrolijk bij. “En het is al de tweede keer pech in korte tijd!”

Ze had wel even de schrik van haar leven. Maar lang hoefde ze gelukkig niet stil te staan op de trambaan. Een man schoot haar direct te hulp en duwde haar auto van de trambaan in een zijstraatje van de drukke Amsterdamse Van Woustraat. “Dat vind ik het mooie van dit soort situaties. Dat een mens dan toch helpt en doet. En ik moet zeggen, ook de ANWB is echt heel snel.”

De ANWB-man sleutelt ondertussen aan haar auto. Ze wacht geduldig op hem, zittend in een portaal van een typisch Amsterdamse Berlagewoning. Marjolijn knikt naar hem. “Het is echt een werker. Niet zeuren, maar poetsen. Je moet ‘m niet storen. Hij wil geen koffie, geen thee, niks!”

Af en toe fluistert de ANWB-man iets. Meer tegen zichzelf, dan tegen ons. Marjolijn: “De benzinepomp maakt al meer geluid volgens mij. Hij denkt van niet, maar ik ben nogal van het positieve.”

“Hopelijk zegt hij straks niet dat de auto kapot is, want dan heb ik een probleem.” De auto is voor Marjolijn een stukje luxe en ze is maar wat blij dat ze die kan bezitten. “Voor m’n sociale leven. Ik heb een kindje van 3, en m’n familie woont in het oosten van het land. In Amsterdam gaat veel tijd op aan reizen met de fiets of tram. Nu ben ik met de auto binnen 10 minuten overal.”

Ze rijdt in een oude Volvo. “Uit 2004 ofzo.” Want eigenlijk vindt ze auto’s helemaal niet belangrijk. “Auto’s en verzekeringen, het is rompslomp. Maar ach, daar ben je vrouw voor. Zo’n ding moet het gewoon doen, het is zonde om er veel geld aan uit te geven.”

Hoe zit het met je verzekering, Marjolijn?

Als je dan toch moet verzekeren, kun je maar beter niet teveel betalen. “Ik vergelijk ieder jaar even. Mijn vriend doet de energie, ik doe alles rondom de auto. Zo hebben we dat verdeeld.”

Haar verzekering? Ze moet even nadenken, maar dan weet ze het: een WA-dekking, via haar tussenpersoon. “Alleen als ik een ander iets aandoe, ben ik verzekerd. Het is een oude auto.”

De ANWB-man schudt zijn hoofd. Foute boel, de auto moet naar de garage. Een lepelvoertuig komt haar auto ophalen. Daar moet ze wel voor betalen zegt hij, “maar dat is niet zo duur.”

Marjolijn haalt haar schouders op. “Dan wordt het toch fietsen in de stad.” Ze kijkt om zich heen. “Auto te koop! Drieduizend euro!”

Kan ze besparen?

Een paar dagen later bellen we Marjolijn nog even op. Om te zien of ze kan besparen. Hoeveel ze nu aan premie betaalt, wil ze pas zeggen aan het einde van het gesprek. “Eerst wil ik horen wat jullie me bieden!” We voeren haar gegevens in de vergelijker in. Marjolijn rijdt een 13 jaar oude Volvo, blijkt uit haar kenteken. Ze haalde haar rijbewijs op haar 25e en heeft 4 schadevrije jaren. De vergelijker rekent alle mogelijkheden door en… komt op een bedrag van € 22,78 per maand voor een simpele WA-verzekering van Lancyr. “Ha, dat betaal ik nu ook!” Gefeliciteerd Marjolijn. Goedkoper kan niet!